//
.
.
.

hele
söyle
nasılsın,
nasılsın bakalım
görmeyeli, görüşmeyeli
hiç sevmeyeli, sevilmeyeli
dile gelsin yüreğin, mürekkeplensin
ya da dur sımsıkıya tut sözcüklerini elinden


önce
dokun,
sokul usulca
gözüm tenine ve susss…
sus, susabildiğince derinliğinde
sus, martısız dalgaların göçebeliğinde
tutacaksa bırak yosun tutsun sözcüklerin
kusacaksa da kussun be gülüm söyleyemediklerin


bir
kızıl
goncaya
benzer dudağın
soy, soyun usulünce
düşür omuzundan geceyi
al dudaklı bir ülke yarat bize, sessizce
sana benzesin çöller, denizler benzesin bize aşk


bir
nefes
mahzen
bir yudum sen
kekremsi dudak ver
tut yağmurun ellerinden
tutuşsun yansın gece eteklerinden
utansın yaşamak utansın düşler düşselliğinden


hiç
şüphe
yoktur ki,
güzel ama çok güzelsin
kimse benzeyemez asla sana
benzeyemez katiyen hiç bir rüya
bana sıcağın koynuna kıvrılmayı, uyumayı
uyanacaksam da bir ömür gözlerine uyanmayı öğret


öğret
bir ömür
sende kanat vurup
semana uçmayı, tünemeyi
takılıp düştükçe sana kanamayı
yalnız sende kala kalmayı öğret sevgili
dilim, dividim, mürekkebim ki hep sana şiir
seni anlatasımdır amelim az da olsa anlaşılasımdır dileğim


an
henüz
anlamken
vakit daha henüz
döngüsünde dünyamken
olayım istedim duymazlığına ses
dolayım, dolanayım istedim çıplağına bir heves
düş beğendim kıyısından ömrümün duy beni gerçek bin nefes...

.
.
.
//

ilhanaşıcıaralıkikibinyirmibir