DAVACI
Kırk yerimden, hançer vurdun giderken
Bağrımdaki, izler senden davacı Elvedasız bana veda ederken Söylenmedik, sözler senden davacı Gecelerim dönüşmüyor şafağa Cemre değil ateş düştü toprağa Hasret çöktü gönül denen ocağa Yol gözleyen, gözler senden davacı Kale idim, üflemeyle devrildim Rüzgâr vurdu, dört bir yana savruldum Ayrılığın ateşiyle kavruldum Yürekteki, közler senden davacı Yürüdüğüm yollar sırattan ince Dünya bir masalmış ömür bilmece Aklıma düşüp de hüzünlenince Çile dolu, yüzler senden davacı Kimsesizler sokağında gezerken Hasretinle tatlı candan bezerken Sensizliğin şarkısını yazarken Ağıt yakan sazlar senden davacı ŞENTÜRK DURSUN --------DOST KALEMLER-------- Bu dünyada, kalbim vurgun, geçerken Anlam veremedim gönül seçerken Rengin belli oldu şafak açarken Yollardaki izler senden davacı......ishakaras Can özünden bağlanıp bir güzele Acımaz döndürür kuru gazele İster yaranı sar ister tazele Gün görmemiş gizler senden davacı......Nuşabe |