Ýnsanlýðýn gül mimarý, gül eli
Sensin öðretmenim böyle bilirim
Bilgisiyle yapan deliyi veli
Sensin öðretmenim böyle bilirim

Dikenler içinde gülü arayan
Daðýnýk saçlarý tutup, tarayan
Gördüðü yarayý doktorca saran
Sensin öðretmenim böyle bilirim

Bir ömür yaþar ki; diri olarak
Kimi usta olur, kimi de çýrak
Geceyi, gündüzü yapmayan durak
Sensin öðretmenim böyle bilirim

O, belki bir anne belki bir baba
En zorlu gününde olamaz kaba
Geceler boyunca bir bâd-ý sabâ
Sensin öðretmenim böyle bilirim

Kýþ- kýyamet demez akýtýr teri
Öðretip yükseltir göklere seri
Þu yüzümün nuru, gözümün feri
Sensin öðretmenim böyle bilirim

Öðrenciyi velinimeti bilen
Gördüðü hatayý düzeltip silen
Eminim, mahþerde olacak gülen
Sensin öðretmenim böyle bilirim

Anlatmak çok kolay deðil özünü
Kýrk kere tartýp söyler sözünü
Haktan ayýrmayan dâim yüzünü
Sensin öðretmenim böyle bilirim

CEYHUNÝ der; kolay deðildir iþi
Sýktýkça güç bulur dili ve diþi
Saygýya, hürmete en yüksek kiþi
Sensin öðretmenim böyle bilirim

24.11.2021
CEYHUNÝ
(Mustafa AVCU)