Bir meczup vardı meczup, akıllıydı evveli.
Doğruyu söyleyince kulağını büktüler.
Sağlıklı mı sağlıklı, yoktu onun emsali.
İşkenceyle yordular, dişlerini söktüler.

İşte ondan sonradır keçileri kaçırdı.
Koyunlardan ibaret sermayeyi batırdı.

Dua ve niyazlarla çileli geçti ömrü.
Pes etmedi eline alıverdi kalemi.
Dedi ki ey ahali ..bu tastamam sömürü!..
Alem beni seyreder, ben de aynen alemi..

Keçiler sarpa sardı tutamadım kaçtılar.
Koyunlar da ardımdan dedi kodu saçtılar.

Faiz haram diyenler faizden inci dizer.
Haramın binaları inadına dikilir.
Helalinden paramız bulanık suda yüzer.
Önünü göremez halk kabuslarla irkilir..

Koyunları toplayıp, götürdüler gördün mü?
Karakaçana ibrişim alınlık ördün mü?

Uçuşa geçen millet dedi; ooo MAŞAALLAH!.
Seyir, seyir ya seyir manzara da çok güzel.
Gariban çöpten toplar yücelere çıkar ah.
İlahiler dökülür dillerden hicaz-segah.

Kimler çizdi çizgiyi kenarına serhaddin?..
Yeter artık bizleri güldürdüğün Nasreddin!...


Emine Balı Oğuz