İŞTE SAVAŞTEPE !
Kenarda unutulmuş, kimsenin bilmediği.
Bir işi olmayanın, çıkıp da gelmediği.
Kaşların çatıldığı, yüzlerin gülmediği.
Göğün yere küstüğü, bir yerdir Savaştepe !
Bereketin sustuğu, bir yerdir Savaştepe !

Pirinç ardına düşüp, bulgurlarından olan.
Ektiği yeşermeyip, varolanlar da solan.
Evlerinden içeri, yıkık hayaller dolan.
Umutların söndüğü, bir yerdir Savaştepe !
Dışın içe döndüğü, bir yerdir Savaştepe !

Sata sata elinde, hiç bir şeyi kalmamış.
Kul olmuş iktidara, ama nasip almamış.
Kör talih bir gün bile, kapısını çalmamış.
Elin cebi deldiği, bir yerdir Savaştepe !
Sabrın sona geldiği, bir yerdir Savaştepe !

Lafla peynir gemisi, yüzdüren başkanların.
Yandaşını yanında, gezdiren başkanların.
Kendinden olmayanı, ezdiren başkanların.
Çiftlik gibi gördüğü, bir yerdir Savaştepe !
Yatıp keyif sürdüğü, bir yerdir Savaştepe !

Postacının İsmail, yazsa da hakikati.
Olan biten her şeye, çekse de tüm dikkati.
Vebali olan masum, dile getiren kötü.
Gözlerin boyandığı, bir yerdir Savaştepe !
Bizlerin dayandığı, bir yerdir Savaştepe !

(Onuncuköylü)