İnsan, yoruldu insandan
Dağlar dumandan
Yollar virajdan
Gökler yıldızdan
Şehir ışıklardan yoruldu
Çöktü karanlıklar
Battı gemi boğuldu denizler


Yalnızlık
Yapıştırmak kırılmış testiyi
Kalabalık
Yeniden kırmak testiyi
Sen ben yapıştırıcının kendisiyiz
Bizi de karaborsaya düşürdüler
Bir resim kaçamağı kadar yaşadık say hayatı

Matbaa direksiyon
Gazete motoru oldu
Kılavye girince devreye
Kısa devre yaptık yıllar sonra
Ansiklopediler antik çağdan kalmış gibi


Öğretmen sustu öğrenci sustu müdür güldü
Banka sahibi güldü bankacı sustu
Tezgahında müşteri beklerken elmacı
Belediye başkanı güldü zabıta sustu
Fırın sahibi güldü dağıtıcı sustu
Devlet haykırdı millet sustu
Şirketler girince devreye işte
Sattı hastaneye makine sahipleri makineyi
Sekreter sustu ihaleci güldü
Sgk sustu, sandık sustu, ekonomi sustu
Tv sahibi attı kahkayı spikerler girince birbirine
Manşet attıran güldü manşet atan sustu
Komutan güldü asker sustu dekont attı kahkahayı
Rektör bastı kahkayı akademi sustu


Nasreddin hoca öldü sonunda dedi Keloğlan
Tebessüm sustu nefes sustu Karakaçan bile sustu


Şapkasını giydi kel veya uzun saçlı neme lazım
Çıktı piyasaya türlü türlü bıyık şekilleri
Bir uyuz salgını gibi kapladı her yeri bit pire
Korona geldi veba sustu kızamık sustu
Aşı firması attı kahkayı doktor hemşire sustu
İddiaya girdi iki arkadaş kim yenecek
Kazanan tebessüm etti kaybeden sustu
Kasa sahibi bastı kahkahayı

Vatana borcunu herkes ödüyor bir şekilde
Kimi zindanda kimi meydanda kimi mecliste
Kimi kerhanede kimi kumarhanede
Kimi camide kimi Anıtkabirde kimi cemde kimi kilisede
Bayrak yoruldu insandan
Rüzgar esti kapıldı rüzgara
Rüzgarın durduğu gündür belki kıyamet
Sanmam amma belki gelir kıyamet
Tanrı attı kahkahayı şair sustu şiir sustu
Kafiye başladı dedikoduya
Bölük bölük bölündü millet