I - AçılanKapı

Garibân yüreğime hazân yelleri vurmuş.
İlk baharında insan kara yenik düşer mi?
Yeryüzüm su istiyor gökyüzüm hicrân dolmuş.
Gençliğin can evine zifir vakti girer mi?

Toprak kefen bezenmiş, beyâz çarşaf örtünmüş.
Kızıl kana susamış... suya feryâd etmez mi?
Gülşenim bak semaya! Gözüne özlem duymuş.
Mutlak olur bu niyâz, damla sana gülmez mi?


II - AçılanKapıdaCevap

Bir düşün peşinde...
yüğreğim ellerimde;
bir tohum,
ekilecek yer arıyor.
bu güzde soluyordum...
bahar sende, yeşil sende
artık biliyorum.

Bir kıymık acısı
ve
sol yanımın sızısı.
derken...
bozuldu lânetlinin yazgısı
dünün masalı
bu günün gerçeğinde
bir düşün peşinde
aşk hayat buldu
gözlerinde...


III - AçılanKapılardaSunuş

Bakma öyle Doğanay buyarım ben gözünde.
Bağrımı yarıp baksan anlarsın aşk halini!
Burak olsam da uçsam göklere tek sözünde.
Ah bir bilsen sen beni! Bir bilsen aşk halini...
Susma konuş kendinle, beni an her sözünde
Bakma bana Doğanay üşürüm ben gözünde.

Doğanay geçtim benden cennetim senin olsun!
Yarın beni unutsun zaten dünde günahtım.
Âb-ı hayatımı iç ruhum elini tutsun,
Dünya merdiveninde geç çıkılmış eyvahtım.
Sundum cismimi sana melekler dostun olsun,
Ver bana cehennemi cennetim senin olsun...


IV - AçılanKapılardaMektup

Gecemi bitmekte!
aydınlık dolmuş gözlerimde
kendim diye bildiğim
her ne isem
yitirdiklerimde bensem
yaşamak içim doğsam,
doğmak için ölsem;
Ya Râbb! Ne armağan ettin bana?
tüm kayıpların korkusu ardında...

Yağmur mu yağıyor ne?
günüme rahmet doğmuş.
yabaniyken;
gül olmuş adım
analığını hatırlamış toprağım.
yeşermiş bütün tohumlarım
bahar kokusundan döndü de başım
bir ömrü bir âna bağışladım
zûlmeden ne varsa hayatta
şimdi affını sunuyor bana...


V - AçılanKapılardaDertleşme

Mavi kokan bir günde

_______________yanacağım Doğanay.
Kırılırken kapılar
_______________henüz batmamış günde;
Usulca gideceğim
_______________elimden kan sızarken.
Esrik ve yönsüz anlar
_______________peşime takılacak.
Pervâne olmuş gibi
_______________süzülürken ışığa;
Ruhuma veda derken;
_______________vefâsız hıçkırıklar,
Seni bana sunacak
_______________yutkunduğum kanımla
Geçilirken eyvâhtan;
_______________sana el edeceğim.
Artık yokluk sürecek,
_______________zaman penceresinde
İnce daldan geçerken
_______________sesimi duyacaksın.
Gülyüzlüm yazacağım
_______________sefît saçan sayfaya.
Alev hıçkırıyorken,
_______________seni nakşedeceğim.

Mavi kokan bir günde solacağım Doğanay


VI - AçılanKapılardaDertleşmeyeCevap

Kırılgandır yokluğun.
düşünmeye, dokunmaya korkarım.

Kırılırsa;
saplanır ruhuma umarsızca parçalar.
adın hepsinin üstünde...
kanarım!
duramam dokunmazsan.
gözlerin değmeli her yanıma
ne sağ ne de salimim
nefesin karışmazsa
soluduğum havaya...


VII - AçılanKapılardaDertleşmeyeVerilenSon

Bir segâh peşrevinde kendimi dinliyorum.
_______________Elifi ’lâm’a çekip sessizce inliyorum.

Yedi kat göğe erip mahşeri izliyorum.
_______________Sonra yedi kat yerde günâhı gizliyorum.

Can sûretimi çizip aynadaki ışıkta,
_______________İbret alıp solarken henüz doğmuş başakta;

İrkilerek burkulmuş cismimi bekliyorum,
_______________Kıl incesi köprüde ebedi beyhliyorum.


Madem ki sen aşk dedin; yanıyorum Doğanay!
Ölüyorum bak şimdi, doğuyorum Doğanay.

Açılan kapılarda güne gül atıyorum.
Geleceğin bağrına türküler yakıyorum.

Ve artık bildiklerim unuttuğum her şeydir,
Yolumda yolun yoksa; cana bengû her yerdir.


Yılmaz Helimergin