Sen Ben

Eğer ki düşseydim sen de düşerdin,
Çünkü, sacayağı gibiydik sen, ben.
Benim gözyaşımla açtın, yeşerdin,
Gül ile yaprağı gibiydik sen, ben.

Çok cok geçmişlerde başladık biz ki,
Kalu Bela’daydı ilk yazgımız ki.
O zaman bölündü aşkların rızkı.
O an ruh ipliği gibiydik sen, ben.

Sevgi tohumuyla çimlendi aşklar,
Yediveren gibi çoğaldı kökler.
Hikaye böyleydi ey sevgili yâr!
Tek buğday başağı gibiydik sen, ben.

De ki yaşlarımız anca on altı.
Tadımız başkaydı, özlemi kaldı,
Sanma unutuldu, sanma yok oldu!
Dilberin dudağı gibiydik sen, ben

Gözümüzden düşen çiğleri düşün;
Ağlayan halimiz çocuk gibi şen!
Erken şafağında bir yaz gününün,
Soğuğu sıcağı gibiydik sen, ben.

Şimdi, geçen geçti, gelecege bak!
Yüzler yaşlansa da, hálâ gülerek,
Omuzuma yaslan, sevinsin yürek,
Aşkın yanardağı gibiydik sen, ben.

Mehmet Semercio

TEŞEKKÜRLER

Seçki kuruluna ve beğenilerini esirgemeyen üstadlara tüşekkürlerimi iletirim.
Saygılar efendim.