Bilinmez kimsenin hissi künyesi
Boşuna gezerek yürek okunur
Acep kaldırır mı ağu bünyesi
Sonra zülfiyare biraz dokunur

Nakkaş gibi örer ağını kader
Bağban çiçekleri döker de gider
Bağbozumu bahçe gülleri heder
Gülzar çiçeğini çölden sakınır

Şair ruhlu kadın aslında vakur
Mızrabın telleri müstear okur
Aşkını sadece şiire dokur
İnsan pazarında candan çekinir

İğreti kelamdı mazide kalan
Tutarsız latife ve en çok yalan
İncitmek istemez olsada talan
Aşkın lisanında söze bakınır

Hayalinde gizli sevdaya ağlar
Miheng tutturamaz arada çağlar
Bilse sahibini kalbini bağlar
Görmez yüce bir aşk ondan yakınır...

Dilek’ce

Şiirde okyanus duygu içelim
Gönülde seslenir ömür biçelim
Sağanak yağmurda nasıl geçelim
Herkes çok havalı aslan takınır...
Mustafa kara

Özüme inmeden çözemez beni
Ruhum doğumumla giymiş teni
Inan ki özümden çok sevdim seni
Bilmeden o güzel tavır takınır
Yitik aşklar mezarlığı

Şair isyandadır adam oluna
Sahte maskeleri görür biline
Boş iltifata tok hak görüne
Pozları kırpıyor tele takınır
Müslümbayram

Kutlarım his eden yüreği
Göz nuru aşk nuru sevda emeği
Aşk hesaba katmaz zalim feleği
Maşukunu suçlar tavır takınır
Mustafaoğlu İlyas

Dost kalemlere çook teşekkürler
Emeğinize sağlık