Kapı zili sesine yüreğin kulağı aç,
Derin kuyu yalnızlık gözden uzak kırık yol…
Akrabalık yerlerde sevgi saygıya muhtaç,
Bencilliğin zaferi insanlıkta iflas sol…

Herkes kendi derdinde gözlerde at gözlüğü,
Vefa sefa insaftan mahrum koyduk sözlüğü,
Odun kömür çırayla sıcak tuttuk közlüğü,
Başlar öne eğildi iki yana düştü kol…

Gözler kör burun Kaf’ta pamuk ipliği bağlar,
Kültürden nasipsizin eseri yüce dağlar,
Onurdan yoksun kullar el etekleri yağlar,
Tuzak içinde tuzak dost dosta atıyor gol…

Yalnızlığa alıştım başucu dostum kitap,
Kan kokulu haberler her gün ediyor bitap,
Güzel şiir yazılar siz edin bana hitap,
Bağdaş kurun odama aydınlansın salon hol…

Cantekin der; bu zaman oldu yalnızlık çağı,
Yaşayan ölü yaptı çıkara köle sağı,
Bozuldu yemek ekmek midede bin bir ağı,
Ömrünün son günleri maziye yol al bol bol…