KORKUYLA CAN TAŞINMAZ

 
Korkuyla can taşınmaz bırak başına buyruk
Makbuldür titremeden ölüme giden kuyruk
Azrail geldiğinde ne ırk dinler ne uyruk
Elle gelen kara gün bayram de salla gitsin

Ecel geldiği zaman evi verme telaşa
Emanet gittiğinde bir şey olmaz naaş’a
Yatan ölüm beklerken yeten düşer ataşa
Yaşlıya aba yeter genci al şalla gitsin

Borç veren parasını istemez mi gününde
Canı Hak verdi ise başın olsun önünde
Kul hakkı yemediysen utancın yoksa dünde
Ya Rab bu can senin de koy zarfa pulla gitsin

Madem ki acı şerbet hepimizin kaderi
Ah vah etme boşuna ecel takmaz kederi
Tatlı dil güler yüzdür beşerinin ederi
Kalp kırma ki naaşın binlerle sal’la gitsin

 Yok olmak kolay değil canı yakışı belli
Pir ihtiyar ayakta gitmek büyük teselli
Birbirimizi yerdik yaşasaydık temelli
Düşmeden el ayaktan çukurun çulla gitsin

 Ölümü tadacaksa büyük küçük her kişi
Eser bırak ardında manidar kıl gidişi
Can tende emanetse ver bekle dirilişi
Nejat der candan önce korkuyu yolla gitsin 
                                      18.04.2013

 

    Tavuk verme riskini göze almayan, kaz gelecek diye boşa beklemesin.

                           Nejat İbrahim Balcı