3
Yorum
14
Beğeni
0,0
Puan
625
Okunma
kalbimin güneşi batmışken,
yağmur kokan kış sabahlarına
emanet ede bilir miyim
kusursuzluğa mahmuk uykuları?,
henüz unutulmaya ;
yosun tutmamış,
yarım yamalak efkarım,
ve yaşama sevinci çalınmış;
bir umut ardı doğmuş günahlarımla...
odanın dört yanında saklı
sesimin yankısında ki,
sen koca boşluk;
sustur dilinde ki sessizliği,
beni, gözlerinde dinlemek istiyorum
bu gece ölüm;
düşsel şiirlerin mevzisine kurduğum
nefes alabilme
ihtimallerinin varlığındadır,
// h // ...
kalbimin güneşi batmışken;
şehirden tonlarca koyu,
dünde kalan gökyüzü ve ben,
kalemimde kırıp !
mısralardan kovduğum aşkın,
tırnaklarımdan sökülürcesine,
sana kavuşa bilmesi dileğiyle,
seni seviyorum;
en yakınımda ki,
tek uzaklık...
karan
kadavramın " DÜŞLERİ ...
Cevap Yaz