Canısı
biliyorum;
hüzünlü dağlarımın dert otağından acılara yaslanmış seninle bir hasret yarası kanıyordu sol yanımda gözleri de nemli bakışları da ceylan içimdeki sevdanın fecri olmuş da tanımaz beni dudaklarımda çatlayan soğuk bakışların şimdi kıyılarımda çalkantılı bir hayatın azgın dalgalarıyla boğuşuyor yakamozu bir hicran içimdeki son karanlık göklerimde yıldızlar bakmıyor ki artık .. düşlerle düşlenen nakış nakış kalbe işlenen bir sedadır dağlarda yankısı beyazın beyazı tenine düşen karlar açar mı ? açar mı ? daha da kirazlar sendeki acılara bizdeki yangınlar sıcağından bir Akdeniz umutların da solmuş gül beniz ah, ah be Rüveyda bakışlım! düşünüyorum da aşkım; yaksan da yakmasan da bir kere düştü başım ben gidiyorum tahtı revana sen gülerken, ben olayım yine gölgesi solmasın otağında bir güzel canısı .. 26/10/2021 İskenderun |
Sonsuz selam ve saygılarımla.