Mercan gözlü gül yüzlü sevgili,
Nisan’da bir ikindi vakti,
Bulutlar başımıza tüm suyunu bıraktı,
Oldular deli fişek,
Yeri göğü inleten onlarca şimşek,
Çok korktun sarıldın bana,
Sevgiyle sarıldım sana,
Deniz şemsiyelerinden daha büyük,
O kayanın altında,
Döndük seninle tek insana…

Mercan gözlü gül yüzlü sevgili,
Dindi Nisan yağmurunun öfkesi,
Güneş baba gösterdi gül yüzünü,
Üstümüze düştü kayanın gölgesi,
Kenetlendi ellerimiz birbirine,
Yürüdük güneşe sevinçle,
Nazlı bir esinti başladı çevremizde,
Buram buram koktu toprak,
Dansa başladı binlerce yaprak…
Müziğe can verdi kuşlar orkestrası…

Mercan gözlü gül yüzlü sevgili,
Gökkuşağı taç oldu başına,
Parladı gözlerinin içi,
Ballandı dilinden dökülen her kelime,
Mutluluğunun şavkı vurdu yüzüme,
Güneş doğdu gönül denizime,
İki salıncak kurdum gökkuşağına
Birinde sen birinde ben,
Sallandık yıldızlardan aya,
Sevda kattık sevdaya…