Bir gece vakti yine sen geçiyorsun aklımdan.
Sensizlik vuruyor yüreğimin kıyılarına.
Hasret rüzgarları esiyor kara bahtımın üzerinde.
Bir serseri yalnızlık doğuyor çıkmaz sokaklarına hayatımın.

Artık gelsen diyorum. Bir daha gitmesen...
Hazan vurmuş bahçemin gülşeni olsan.
Kırılan dallarımı onarsan.
Güneşim olsan ufuklarda belirsen.
Buz tutmuş ellerimi ısıtsan iliklerime kadar.

Yokluğun üşütüyor beni. Sensizim yine şimdi
Bir ekim sabahı çık gel.
Güneş ufuktan doğmadan, ağaçların üzerindeki çiy taneleri kurumadan gel.
Gel de beraber izleyelim güneşin şafağı söküşünü.
Kırlarda rengarenk yapraklar toplayalım.
Kah sıcaktan bunalıp kah üşüyelim.
Çiğ taneleri dokunsun ellerimize
Sevdanın meskiyleyle yanarken gönül
Bedenimiz üşüsun sonbaharın kederiyle
Sen ısıtırsın ellerimi üşüyünce...

Ey aşk hangi mevsim soldurur seni
Degilmiki harmanin ateşten senin
Zemheri de yanmak var oysa seninle
Gözlerim bayram etsin gözlerinde.
Başka ne istenir ki sevda nin seferinde...

Suna Cankara / 20.10.2021