Hiç aklımdan çıkmıyor, o kor gibi sözlerin
Bin pişmanım desen de inan affetmem seni.
Neden kalbimden vurdu, o sevdiğim gözlerin
Bin pişmanım desen de inan affetmem seni.

Sevdanın kıyısında gezemedik bir türlü
Canevim vurgun yedi acılar türlü türlü
Anıları hapsettim her sayfası mühürlü
Bin pişmanım desen de inan affetmem seni.

Ben de senden vazgeçtim, kalpte silindi adın
Sözümüzü çiğnerken, hiç mi hicap duymadın
Boşa bu çırpınışın, arşa çıksa feryadın
Bin pişmanım desen de inan affetmem seni.

Bir eylül sabahında veda etmeden gittin
İçimdeki ümidi bir bir sarartıp döktün
Gönlümün sultanıydın, sen tahtını terkettin
Bin pişmanım desen de inan affetmem seni.

Bu sevda sofrasında kedere, gama doydum
Hep içime atardım, bir bilsen neler duydum
Bu sevda burda bitti, artık noktayı koydum
Bin pişmanım desen de inan affetmem seni.

Handan UÇAK TUNCA