Hayatıma girdiğinde
En sevdiği oyuncağına kavuşmuş çocuk gibiydim
Sevinç dolu…
Nerden bilebilirdim
Böyle umut dolu yakarışlarımın nedeni olacağını!
Hiç düşünmezdim görmezdim seni etrafımda…
Yapabileceğim en büyük hataları da yaptım zamanında
Sen yoktun çünkü o zaman yanımda…
Şimdi seni kaybetmek korkusuyla
Sarındığım zırhlarda yapıştı kaldı
Kendini bile zor taşıyan ruhuma…
Korktukça sığındım ben içimdeki derin sevdama!
Duvar ördüm dört bir yanıma…
Sırf senin “Ben gidiyorum” dediğini duymamak için
Ama olmadı…
Yapamadım! Kayıtsız kalamadım aşkıma…
Susturamadım yağmur damlası gibi
Avuçlarıma düşen gözyaşlarımı!
“Gitme bırakma beni” çıkmadı
Bir zamanlar sadece senin için konuşan dudaklardan!!!
Seviyor bu kalp seni
Sana aç sana susuzum
Gel onar bendeki harabe yüreği…
Oysaki gitmeliydin!
Hayat senindi…
Bu gün gidişinin ardından iki yıl geçti…
Gittiğinden beri koskoca acısı dinmeyen iki yıl!...
Ama bu gün
Dinecek sevdam! Dinmeli…
Bitmeli burada benim umut dolu masalım.
Çünkü bugün sen iki sevda arasındasın
Biri sen bilmeden
Yıllardır tek başına yaşanan gerçek aşk…
Biri senin sevdiğin iki kişilik yalansı aşk…
Hangisi mutlu eder seni bilmiyorum???
Ama bugünden sonra mühür vurdum dudaklarıma!
Sırf sana sessiz aşkımı duyurmaktan kaçarcasına!…