Emir ki Hak tan halk etti onu bir pak hatundan,
Yazılıydı levhi mahfusta hüküm yüce sultan’dan,
Bk, Zuhruf 43

Işıldasın kalpteki imanlar, aydınlansın suretler,
Kutlu olsun Şahit olanlar,manayı bilip kutlayanlar,

Aynı sözler ile mukabele eylerim,
Nebimize içtenlikle selam ederim,
Bk, Ahzap 46

Ümmetimin hali neden perişan diye sorarım,
Muhammet sav) ümmetiyiz kendimden bilirim,

Resuller içinde istisna son elçi son kitap,
Emir ki Haktan Tüm elçilere iman ederim,
Bk,Nisa 136

Davet etti Tek olan Allah’a Vahye Kur-ana,
Din nedir bilmez idi, Rab’bi ona her şeyi öğretti,
Bk,Şura 42

Kendinden sonra ümmeti yoldan çıktı delalet ehli,
Bölündü parçalandı vahdetten yasa’dan uzaklaştı,

Küfrün zulmüne müstahak oldu, ve Nebi seslendi,
Ey Rabbim Benim kavmim Kur-anı terk etti.
Bk, Furkân Suresi 30.
.............................................................
Âleme rahmet salındı muradım,
Terk edildi uzaklaşıldı Kur-anım,
Nebimiz Aleme rahmet ondandır,
Muhammed sav Mustafa imdi katındadır,

Mümine Rahmandan ayetleri inerde iner,
Tükenmez Kelam’ı En Nur cemalinden,
Seven sevdiği ile hasredilir mahşerinden,
Kitaba tabii olan kurtulur, Tevhidi meşrebinden,

Son Nebilerin sultanı Muhammedlim, sav,
Elbet yoluna canlar olsun feda ki feda,
Yok, işte aramızda neyleyeyim yok fayda,
Ümmeti yoldan çıktı saptı be muradım,

Rüyayı sadıka olur Latif Allah duayı kabul,
Bir el omuza atılır, Resulullah sana’da gelir,
Mümin olunmalı vahiyle yoğrulmalı Kul ki kul,
Katışıksız Dine tabi olan anca manayı bilir,

Anladım ki onlar ölmemişler, ötelerde’de olsa vazifeliler
Allah’a yemin olsun, Resülü ve ashabı esenlik içindeler,
Halimizden haberliler, Ümmeti haddi açtı muradım,

Dinine kattıkça kattı, Şeytan aldattı, Müslüman aldandı,
Yaşadığını İSLAM sandı, hâlbuki Resülüllah sav Uyarmıştı.
Bk,Furkan 30....