Yağmurlarını dindir, güneşini alevle,
Gönüllere üfleyen yellerle geleceğim.
Sarılmasan da olur, yalnız “hoş geldin” söyle,
Her yaraya bir merhem ellerle geleceğim.



Kapımdan her geçeni ayakta bekleyerek,
Bazen çok kalabalık, bazen olsa da seyrek,
Her sözümün içine bir mizah ekleyerek,
Ağlayanı güldüren hallerle geleceğim.



Önüme kim çıkarsa, selamlayarak saran,
“Bir ihtiyacın var mı”, diye yürekten soran,
Ayaküstü üç, beş laf edecek kadar duran,
Herkesi kucaklayan kollarla geleceğim.



Hızımı senden alıp, bu şehirden koparak,
Adına alkış densin, ellerimi çırparak,
Bulutların üstünden dağlara göz kırparak,
Uzadıkça kısalan yollarla geleceğim.



Güz kapıya dayandı Kasım, Aralık Şubat,
Geri geri sayarsan Mayıs, Nisan belki Mart,
Fakat; her şeyden evvel şu dünyada kalmak şart,
Sabır! sevgi anlatan dillerle geleceğim....