Yiten bir zamanın, orta yerinde
Gidiyorum dersen, git güle güle
Sevdamızdan bir iz, yoksa derinde
Hoşça kal demesi, kolaydır dile
Gidiyorum dersen, git güle güle

Gülüşün yalanmış, özün yalanmış
Bakışların yalan, gözün yalanmış
Çok sevdim dediğin, sözün yalanmış
Saçların gözümde, olmadan lüle
Gidiyorum dersen, git güle güle

Oysa ben yüreğim böldüm ikiye
Nasıl sevinmiştim, yâr’im var diye
Niye ümit verdin, de hele niye
Ayrılığı seçtin, sen bile bile
Gidiyorum dersen, git güle güle

Kız senin gözünü, hırs bürüse de
Kin dolan beynime, kan yürüse de
Gönül bahçemde ki, gül kurusa da
Gözden inen yaşı, ben sile sile
Gidiyorum dersen, git güle güle

Bir lâv olup, yüreğime aksan da
Zavallı gönlümü, halâ yaksan da
Son defa geriye, dönüp baksan da
Zaten kadersizim, dost bana çile
Gidiyorum dersen, git güle güle

Bu dilim seni hep, nefretle ansın
Evine barkına, baykuşlar konsun
Firak’a müsebbip, sebepte sensin
Varıp suçlarını, yükleme ele
Gidiyorum dersen, git güle güle

Böylesi birine, el alem ne der
Terk edilmek ise, ağrıma gider
Lüzumsuz her eden, kendine eder
Selamın getirmek, ar gelir yele
Gidiyorum dersen, git güle güle

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ