VAKİT DÜNKÜ BU ZAMANLAR
Vakit dünkü bu zamanlar
Vakit gecenin yarısı
Yine baş başayız
Yalnızlığım ve ben
Bir de kahrolası sensizlik.
Evet sensizlik.
Acıtıyor canımı inadına
Kangren olmuş yara gibi onulmaz.
Meltemle gelen iğde kokusuna inat
Buram buram sen kokuyor
Buram buram hasret kokuyor gece.
Gözlerim boşluğa mıhlanmış
İlmek ilmek seni işliyorum zamana
Nakış nakış siluetini çiziyorum.

Vakit dünkü bu zamanlar,
Vakit gecenin yarısı
Gözlerim uykuyu çoktan unutmuş,
Aklım okyanusta rotasız gemi.
Hangi rüzgâr halimden anlar?
Hangi kıyı beni bağrına basar?
Hangi liman dinlendirir bilmem
Yorgun gölgemi.

Vakit dünkü bu zamanlar
Vakit gecenin yarısı
Saat? Sabaha çook var...
Acımasızca beynimi didikliyor hatıralar
Gülüşün geliyor apansız aklıma
Aydınlanıyor gecenin kör karanlığı.
Sanki kollarının sıcaklığını hissediyorum boynumda,
Sonra, titreyen sesinle;
"Seni seviyorum" diye fısıldıyorsun kulağıma
Ve irademe inat
Gönlümden kabaran bulutlar yağmur olup süzülüyor
Göz pınarlarımdan ak kâğıda.

Vakit dünkü bu zamanlar
Vakit gecenin yarısı.
Gönül yorgun, ben biçare
Çekilecek dert değil
Değil de... Çekeceğiz ne çare!
İsmail GÜL