Bitirdiysen eğer, sen de bu aşkı
Bir daha adımı, anmasan n’olur
Bendeki bu sevda, volkan olsa da
Benim ateşimle, yanmasan n’olur

Güzelim sözümü, gel aklına sok
Zaten şu sözlerin, zahirli bir ok
Mademki sonunda kavuşmada yok
Tatlı sözlerime, kanmasan ne olur

O gülen gözlerin, yaşla dolsa da
Gönül bahçendeki, güller solsa da
Hani senin gönlün, bende olsa da
Sen bizi sevgili, sanmasan n’olur

Benimle ağlayıp, gülemiyorsan
Tanrıdan bir huzur, dilemiyorsan
Birlikteyken mutlu, olamıyorsan
Acını sevgiye, banmasan n’olur

Taze gonca iken, açmadan solsan
Hani benden ayrı, hep yalnız kalsan
Yüreğim gül olsa, sen bülbül olsan
Gönlümün dalına, konmasan n’olur

Aramızda her şey, bittikten sonra
Gözlerim de hasret, tüttükten sonra
Beni terk edip de, gittikten sonra
Daha bana geri, dönmesen n’olur

Her şair mutlaka, iyi bir edip
Kendini şiirle, mutlu zannedip
Aşık Lüzumsuz’u, perişan edip
İflah olmayıp da, onmasan n’olur

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ