5
Yorum
25
Beğeni
0,0
Puan
437
Okunma
ürpediğimi gizleyemedim,
zira; beni ne çok tanıyor,
bu dört duvar,
hatta tek kişilik bu ev...
cılız davetinin;
kirli sesine doğru,
son kez açıyorum;
taş kanatlı kapıyı,
çıplak ruhuma gölgemi giyindim,
korkularım vejeteryan
geceden bir ton daha siyah
yıldızlı şehri UMUT/samayan adam..
her hangi bir menzile;
pusulası yok tesadüflerin,
ensemde ki ölüm,
dün olduğu gibi,
hıçkırık nöbetinden
az evvel çıktım,
güneşe sakladım kalan nefesi,
güya yürüyorum,
hepsi zihnimin savaş taktiği;
uyumak!
uyumaakk!
uyanma ma k!
acaba buğazıma;
ekmeği mi kaçtı?
nimeti kalem olan her şiirin..
"" pencereyi kapatma;
güneşi yakacak ,
az sonra nefes...""
Yy / Ss &&
karan
kadavramın " DÜŞLERİ
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
