7
Yorum
31
Beğeni
5,0
Puan
1206
Okunma

Anlamsız bakışların menziline kurulmuş bir pusu
Ve her yeni sefer göçe yolcu
En son hangi limanın toprağı öpülmüştü
Geceyi gözlerine gömmek adına
Hangi ışık doğuracaktı ay parçasını
Bulutlardan koparıp tek çırpıda
Ayaklar altından toplanan baharın
Kuruyan teninde filizlenmekti gün
Ve o günün ertesiye borcuydu
Kırıklarıyla tozlarını yerlerine kaldırmak
Her yağmur damlası bir kırbaç
Zindanıysa kirpiklerin arkasına kurulurdu
Ne zaman oraya düşsem
Çatlak aynalarından sızmaya yetiyordu gücüm
Hayat tekerrürden ibaretti
Baktın k’alamıyorsun
Gideceksin ... !
Kızıla boyanmış güneşin eteklerine önce sancısı düşer
eMİNeYZAMAN
01:30
01/10/2021
5.0
100% (13)