bugün yağmur yağdı. sokaklar tozduman
nadirattan bir durummuş, çok bilmem buraları
senin dört duvar arkasındaki varlığın gibi
annenin göğsüne kıvançla vardığın gibi, nadirattan
bildim ama çok sonraları

ilki olmadığın bir korku öyküsünün
hangi suça ilintili olduğunu sezemediğim küçük bir öznesisin
bildim
ama çok sonraları

özgürce atmanın hazzına sahip değilsin adımlarını
ki bu da oldukça nadirattan
beyaz badanalı bir fezan
mandallardan yapılmış oyuncakların
ve asla şımarabilme lüksüne sahip olamaman da
nadirattan

daha çok şeyleri bildim ve sair
dedim ya çok sonraları

patiklerin var mı mesela ninenin ördüğü
patikalarda koşarken düşen bir çocuğunki gibi kanar mı
beton zemine sürten dizlerinin yaraları?
Bütün normal çocukların hemen her gün gördüğü
düşlerin var mı peki?
Peki rutinlerin var mı, bayramda dedenin elini öpmek gibi?

peki
sustum
ne diyeyim baharcan
ışık koridorun epsilon komşuluğunda

bir mutmain gülümseyişle bekliyor seni...


fm


epsilon matematikte sıfırdan büyük en küçük sayı diye düşünebiliriz.