Nasıl olduğunun
bir önemi yok ki
olmuş işte
zaman ile ticaret
yapar gibi
veriyorsun,alıyorsun
deniz nasıl oluyorsa
aslı kuru olan
her şeyi ıslayarak
şimşekler nasıl çakıyorsa
sahte kabadayılığıyla
örümcek karıncayı
nasıl acımadan
kıtır kıtır yiyiyorsa
nasıl miyavlıyorsa kedi
bir çıkara yönelik
ve nasıl kaybediyorsa
aklını insan
sanki çokmuş gibi
her şey
öyle güzel oluyor ki
itiraz etme hakkımızdan
tercihen vazgeçmişiz
ve ben tüm
delilik hakkımı
şiirlerde harcamış
geriye bir deri
bir kemik
bir de ofis
ciddi bir şey kalmışım
yalancı aydınlıklar uğruna
dürüst karanlıkları
gömmüşüm saksılara
kimse görmeden
dualar ediyorum
ev tipi çiçeklerime
biliyorum ben de
onlar için kıymetliyim
bir filarmoni orkestrasının
müziğe karşı
ara sıra depreşen
gizli bulantısından başka şey değil
akıp biriken zamana
karşı bütün tutumum
cümleler kurmak ne zordur
insan bazen sadece
ses çıkarmak istiyor
tarih öncesi ataları gibi
hem çalıyorum
hem de çalınıyorum
bir yetimin
sessizliği kadar
anlamlıdır bu boşluk...



İlker ÖZDEMİR