Yok,be güzelim
Sen hiç,yakamozların
Ay ışığında,dansını
Seyrettin mi?..
Sen,ateş böceklerinin
Ateş başında,ateşle inatlaşmasını
Gözledin mi?..
Sen,akşam güneşinin
Ufukta yanışını,kayboluşunu
Yaşadın mı?..
Yok be,güzelim!
Sen,var olan güzelliklerin
Farkında değilsin...
Sana olan aşkın
Büyüklüğünü yaşıyamazsın,
Devlerin aşkı,ulu olur
Sen,bu ulviliğe erişemezsin...
Ben,aşkımı
Bir Hıdrellez Gecesi
Lavantalarımın dibine gömdüm...
Alem lavantalarımı,kokladıkça
Aşkımı,aşkımızı koklayacak!..
Ben alemin,
Tüm meyhanelerini dolaştım,
Bütün,içki çeşitlerinden tattım,
İnan,güzelim
Hiçbirinde,
Sendeki,sarhoşluğu yaşamadım!..
Sen,yaylanın Elif’ini
Andırırcasına bakışların,
Mekiksi gözlerin,
Türkümsü sözlerin...
Yok be,güzelim
Senin için,
Kaf Dağı’nın Canavarları’na
Şiirsel saldırılarım...
Bil ki,sana olan sevgimin
Yüceliğindendir...
Ben,Ümit Yaşar’ın
Dizelerinde tanıştım,
Bu ulvi yüceliğe...
Ben Ayten’li saatleri,
Markiz’de
Ayten’in vurulmasını...
Ama,ölmediğini
Hep o’ndan öğrendim...
Aşkıma seslenişi,
Haykırış tarzımı,
Aşklarımı,şiirlerimi
Sevgiliye
SEVGİ DOLU DİZELERİMİ
Hep,hocamdan,
ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN’dan öğrendim...
Yok be,güzelim...
Ne beni sana,getirecek
İstanbul,İzmir bileti
Ne,beni sana hatırlatacak
Sezen’li şarkılar...
SEZEN sevdiğini,
Sarı Odalar’da kaybetti,
Ben,seni sarı sayfalarda buldum!..
Biraz Ümit,biraz Sezen
İşte benim,şiir dolu yaşantım...
İbrahim Sadri’ye varamadım,
Münir Nurettin’le
Dönülmez Akşamın Ufkundayım...
N’olur be güzelim,
Bana gelsen,
ŞİİRLERLE
KAFİYELERLE
DİZELERLE...