Tükürüp tükürüp
Durma rüzgâra
Be adam
" Adam be " deme
Deme, be adam
Adamlık şimdi
Adamsızların
Adamsızlıkların
Tekelinde
Ne çıkar
Bir ayna olsa elinde
Ve
Cımbız da
Tek elinde
Gül açsa
Her söz sonrası
Lâl olan dilinde
Yine de
Kanayan bir yara vardır
Sol yerinde
Dur be adam
Adam dur be
Sen mi keseceksin yoksa
Rüzgârların hızını
Bırak gitsin yoluna
Bırak
Elâlemin kızını
Kız mı yok sana
Be adam
Üstelik sorarsan
Beğenmiyorsun
O matmazel
Şu madam
Bırak be
Adam bırak be
Gönül vereceksen
Yüreksize ver
Yürekli sevdaların
Yüreksizliğini de gördük
Boş ver be adam
Adam boş ver be
Yıldızları
Ayı
Ve bulutları
Yere indiremezsin
" Zorla güzellik olmaz "
Kendini
Çapulcu ordularına
Sevdiremezsin
Kıracaksan
Şimdi kır kalbimi
Zaten kırılmadık
Nesi kalmış ki
Alıştım ben acılara
Alıştım be adam
Adam alıştım be
Sen de alış
Sen de alışacaksın
Gözlerin peşkeş çekecek
Dürüstlüğün öldüğü noktada
Namusuz duyguların
Cenderesinde boğulacak
Yok olacaksın
O ufuktaki
En son noktayı bile
Çok arayacaksın
Sadece gözlerin değil
Kirpiklerin de ağlayacak
Dost bildiklerin
Yuhalayacak
Biteceksin be adam
Adam biteceksin be
Kendini asacaksın
Bir gece yarısı
İki tavan arasına
İşte o zaman
Sen değil
Olmayan insanlık
Sabun gibi
Elden kayacak
Ve
Dışından ağlarken
Yalancı dostların
İçinden
Sövüp, sayacak
Ve
Onların hepsi de
Olacak
Birer kahraman
Sen ise olacaksın
Yine bir zavallı
Be adam...

Oktay ZERRİN- BAFRA
11-08-2008- Saat: 22.15
Bafra Öğretmenevi’nde