YALAN DÜNYA

Yalan dünya, senden şikayetim var,
Ne çok canlar yuttun şimdiye kadar.
Boğazında kalsın hepsi de bir bir,
Dilerim seni de yutar bir kabir.

Yalan dünya, sanma yüzün gülecek!
Senin de ecelin birgün gelecek.
O yalçın dağların tozup yitecek!
Rab onları pamuk gibi atacak.

Yalan dünya, dostun şu azrail mi?
Yapma garibana bu kara zulmü!
Bizi Yaradan’dan tek dileğim var,
Döne döne sen de bulma bir diyar!

Yalan dünya, belki yakındır göçmem,
En güzel ekini versen de biçmem.
Bu can dirilmeye yolunu bulur,
Kıyamette hâlin bilmem ne olur?

Yalan dünya, yeter, ilişme bana!
Elbet vereceğim bedeni sana.
Sonunda benim de gelecek sıram,
Çok canlarım gitti, ben nasil duram.

Yalan dünya, söyle, neyin gerçek ki?
Övündüğün mülkün çiçek böçek ki.
Lâkin, yaşadıkça müptelân olduk,
Velasıl, sen değil biz yalan olduk...

Ben Bilmem