Ne güzeldi oysa, şu geçen günler
Ruhumu okşayan, gülüşün vardı
Aratıyor zaman, güzel dünleri
Uykuları bile, bölüşün vardı

Şartlar ağır gelir, dertler bir yanda
Akıl mı bırakır, sevda insanda
Üzgün olduğumu, gördüğün anda
Sevginle gönlümü, alışın vardı

Sevda dedikleri, servetmiş meğer
Aşk denen o duygu,Dünya’ya değer
Benimle göz göze gelmezsen eğer
Şu gönül kapımı, çalışın vardı

Kimseye sırrını, bildirmeyerek
Kızıl güllerini, soldurmayarak
Sana söylenene, aldırmayarak
Bitmez tabuları, delişin vardı

Bitmez enerjiyle, o hoş hazlarla
Anılarda kalan, bahar, yazlarla
Kızdırarak beni, cilve nazlarla
Bazende aklımı, çelişin vardı

Hani güneş, saşlarına vurarken
Sen ki yüreğinle, sevda dererken
Ellerimden tutup, hayal kurarken
Tatlı hülyalara, dalışın vardı

Her zaman bir olmaz, insanın hali
Lüzumsuz kısaca, bunun meali
Yağmuru bekleyen, toprak misali
Çorak bir yüreğe, doluşun vardı

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ