O evrene eş değer ruhundan üfle bana
Ayağının tozundan yoluna iz süreyim
Güneş gibi doğ şu yetim kalbime
Oksüzlüğümü sende gidereyim
Ben hiç çocuk olmamışım

Görünce deli gibi çarpsın kalbim
Elimden tutunca heyecandan öleyim
Bercestesi ben olan aşk şiirleri yaz bana
Okudukça demleneyim
Ben hiç genç olmamışım

O meftun gözlerle baktığında
Bir an beraber olmak için
Tüm zamanları yaktığında
Anlarım ki o zaman
Ben hiç kadın olmamışım

Sen gülünce gönlümde
Kuşlar havalanıyor denmemiş
Bir kez avucumun
İçinden öpülmemiş

Yanlış insana kendini yıpratmış
Fazla tevazu göstermişim
Hep birini takip etmiş
Nasihat dinlemişim
Bedenime bakılmış
Yüreğim ırgalanmış

Bir kalbe mühürlenmek ve
Sol yanında sonsuz olmak
Yanyana yürümek
Nasıl bir duygu bilmem ben
Anladım ki hiç sevilmemiş
Ya da sevmeyi öğrenememişim..

Dilek’ce