Önceden tomurcuk güller içinde,
Sonra gazel dökmüş dallar içinde,
Derdini yüklemiş sallar içinde
Salınıp gidiyor, ömür dediğin.

Aşılmaz dediğin dağı aşarak
Sanki Fırat nehri gibi coşarak
Şaha kalkmış bir at gibi Koşarak
Dört nala gidiyor, Ömür dediğin.

Bazen huzur dolu yıllar içinde
Bazen göz yaşıyla seller içinde
Bazen esip gider,yeller içinde
savrulup gidiyor Ömür dediğin

Aynalar yüzüne bakmıyor artık
Sevda ateşiyle yakmıyor artık
Kimseler hesaba katmıyor artık
Eriyip gidiyor Ömür dediğin

Özlemler Arttıkça,dayanmaz için
Sanki bir yanardağ kavrulur için
Geceler karanlık avutmaz niçin
Her gün acı keder,ömür dediğin.

Yaşlılık başına gelince gitmez
Saça düşen aklar seni terk etmez
Dert desen katlanır,yüzün se gülme
Can da bir solukdur ömür dediğin.

Bazen bir şehirde bazen köylerde
Sıvası dökülmüş kerpiç evlerde
Sıladan uzakta gurbet ellerde
Çürüyüp gidiyor Ömür dediğin.

Selma Meriç

Sa:23 57 12:09:2021