Canım yanıyor benim.
Hep kadın olmam
sebebim.
Aşk’tan tutta,
analığa kadar.
Beni benden başka
kim anlar !
Kim sarar yaramı,
bir kere koşup?
Kim dinler derdimi
derman olmak için?
Kim tutar elimden,
batmışsam en derine.
Kim neş’e saçar
hüzünlü gönlüme !
Hayat değil bu !!
Kokuşmuş bir zamanın,
zindanı sürüldüğümüz !!
Yetim, öksüz
kapkara bir yazı
alnımızda?
Içimizde kalır,
yaşanmamış her şey !
Gelmez dilden dudağa..
Ayıptır.
Günahtır.
Yasaktır !
Kimimiz çocukken
gelin.
Kimimiz elinin kınası
kurumadan,
yükleniriz her şeyi.
Hayat ağır bir borç gibi,
boynumuzda.
Yinede baş tacı
ettik sevgiyi...
Sömürüldükçe
en güzel duygularımız;
Yeter !
Diye bağırır içimizdeki o ses.
Dokundurtmaz bir
daha hiç bir yerine.
Dargınlığı aşmış
ama her anına küsmüşçesine
dünyanın.
Kilitler sımsıkı
kilidini.
Haykırır sessizce
tüm ruhuyla evrene.
Gelmeyin üzerime !
Sakın;
gelmeyin!!!
~~~
Nigâr Güler