Pılımı pırtımı topladım dün gecenin sonunda
Baykuşlar ’’git, uğursuz buralar’’ diyor
Korkarım yalnızlığımın iniltilerinden
Eylül rüzgârı vuruyor döşüme en sertinden
Titriyor yaralı kalbim gecenin koynunda
Uğultular yükseliyor Sultan dağlarında
Son umudumdu sabır taşında öğütüldüğümde...

Meymenetsiz mekanları neden mesken tuttum
Bereketin olmadığı toprakta açmaz güller
İnsana, sevgiye, aşka saygı alabora
Şerefsizlik, sahtekârlık diz boyu burada
Yüz yıl öncesinin onurlu mert yürekleri yok
Sorgulamasız yalaka bir yaşam sarmış etrafı
Kötülükler geçer akçe, şom ağızlar zaman israfı!

Gidiyorum varlığını unuttuğum uluğ Ötüken’e
Sokağımda açmıyor sevdiğim papatyalar
Dönmeyeceğim kirletilmiş bu diyarlara
Uzaklar; belki de menekşelerle süslü cennetim
Kuşlar, kurtlar, pınarlar olacak yoldaşım
Bir de sen olunca yanımda ömürlük candaşım
Türklüğe yeniden can gelecek Tengri dağlarında...

Zafer Direniş
...

Karabulut’tan Sesleniş!