Birileri vardır yaşarlar,
Soluk alırlar yaşarken,
Yalnızlığa kaçanlar vardır,
Yaşamdayken nefesi kesilenler,

Kendi kendilerine söylenirler,
Sofralarına buyur ederler,
Kahırlarını yalnızlığını acılarını,
Kadehlerinde ise göz yaşları vardır,

Sanki bir isyan hali gibi,
Kahpe Hançer saplanmış tam kalbine,
Sormayın kimdir o hain diye,
Ne edersin ’Yaşar’ım böyle kendine,

Görünce sizin kaleminizi şiirinizde,
Sizlere yazmadan edemedim,
Söyleyeyim dedim aheste aheste,
Kim bilir belki de ! yazan değil,
Bizlere Yazdır’andır asıl mesele,

Ey hayat yolcusu evet sensin biziz hepimiz’ iz.
Tecrit edilmiş elleri zincirli mahkum’musun ki sen,
Kendin savcı kendin hakim kendine ceza veren,
Gönlündeki taşkın sellerin duyguların sahibi’misin,
Senin Elinde’mi kalp atışlarını ve zamanı sağlayan,

Sende neyi gördüm biliyor’musun dostum ,?
Sanmayasın seni gördüğümü, ben kendimi gördüm,
Yıllar öncesinde etrafım kuru kalabalık içindeyken,
Her şeyi sorgulayan, cevaplar arayan,gizlice ağlayan,
Neden ben böyleyim ki neden yaşıyorum ki diyen,
Hep yalnız kalan kendimle sadece dost olan,

Haddim değil ne yapmanızı söylemem sizlere,
Ama duramam Hak’kı söylemeden de yapamam,
Kalbini ya açarsın ’Mevlana’ iner de iner sekinet sana da,
Yalnız olmadığını bilirsin, kalbinin külhünü bilene gidersin,
Ya da uçurumun kenarında bakarsın yerin tabanına,
Benim gibi bocalayıp ta yıllarını harcarsın boşu boşuna,

Benlikten sıyrılmak zordur bilirim,
Beni ben ne yapandır ? söylesene mirim,
İşte benimde mücadelem de kendimle,
Onun için zikrederim secde ederim,
Ona sığınırım ondan affımı isterim.
Salih’çe bir hayat yaşayasın yaşar’larım,
Dua etmezseniz bana küserim size, bir de ,

Not.şiir yaşar isimli bir şaire yazılmış idi, hepimizi yaşar değil miyiz.. ????