Aslında ben çocukluğumda
bıraktım gelecek hayellerimi,
Kimi görsem tebessümle
gülen bir çocuktum.

Masumlugumu,gülüslerimi
aldılar elimden
Bedenim acımazdı o tüm
acılardan geçerken,
Oluk oluk ruhum kanardı.
Kin tohumları yeşerirdi
o körpecik yüreğimde.

Neden derdim,neden ?
Ben küçücüğüm daha,
Nasıl kaldırabilirim bunca
gönlüme
Bedenime ağır gelen yükü,

Bilemezdim çocukluğu’mun
Geleceğimi inşa ettiğini.
Karşı gelmek bir yana,
Razı oldum boyun büktüm
Her acıya..
O küçücük yüreğimi
Teslim ettim Mevlama,

Sımsıkı sarıldım ona,
Çünkü onun sevgisin’den başka
Dayanılacak yoktu,
O çekip aldı beni bu çıkılmaz
sonu gelmez kör kuyudan.

Şükrediyorum şimdilerde,
Ya Senin Sevgin olmasaydı.
Ben ne yapardım,
Sokalardan harabe bir
sekilde bulurlardi
beni.

Eminim buna,kin duygusu
o kadar yaktıki kalbimi sokalarda
Kendime verdiğim her acı
Intikam atesi olurdu.

Tuttun elimden YARABBİ
Şükürler olsun,
Beni bana bırakmadın...

29.08.2021