Yapraklar sararıyor,
Eylülün ellerinde,
Artık ağaçlar, su, toprak,
Doğa, insan,
Yazın yaban ellerinde.

Ama benim içimde bir ses,
Diyor ki,
Yaşamaksa eylülde,
Açmak ise,
İlkbaharın inadına,
Eylülde açmak,
Bir çiçek edasıyla,
Sadece eylülde,

Sonbaharı, kışı,
İlkbaharı, yazı,
Bütün mevsimleri,
Bu eylüle,
Sığdırmak geliyor içimden.

Acıyı, kederi,
Geçmişi gömmek,
Sararıp ta dökülen,
Gazellerin altında saklı,
Kara toprağa,

Mutluluğu, neşeyi, sevinci,
Yaşamaksa,
Eylülde yaşamak,
Ve diğer aylara da,
Birazda olsa paylaştırmak.
...

Eğer ki elimden gelse,
Tüm her şeye,
Bir nebzede olsa,
Eylül serpiştirmek,
Bir ömür değil,
Bin ömürde olsa,
Eylülde,
Yaşamak geliyor içimden.

İçimde bir ses,
Haykırırcasına,
Mevsimse, yılsa, asırsa,
Bin yılsa da,
Eylül diyor,
Sadece eylül.
...

Aşk ise,
Eylülde sararan,
Yaprakların üzerine,
Sevdiğinin ismini,
Bir, bir yazmak,
Sevda ise,
Henüz saklı kalmamış,
Gizlenememiş bir tuzağa,
Bile, bile,
Eylülde yakalanmak.

Doğmak ise,
Bir eylül sabahı kızıllığında,
Mehtaptan hemen sonra,
Bir seher vaktini aşıp ta,
Dağların ardından,
Bir güneş olup,
Dünyaya eylülde doğmak,

Ölmek ise,
Bir su kenarında ki,
Koca bir söğüdün dallarında,
Yarı sararmış,
Bir yaprak gibi,
Yavaşça kopup,
Usul, usul süzülerek,
Suda ki aksine ulaşmak,

Ve ölmek ise,
Sarı bir yaprak misali,
Bir eylül sabahında ölmek.
Ölüp te anlatmak meleklere,
O en güzel eylülü.