TOHDUR BEĞ

Yaş elliyi geçti arttı ağrılar
Guluncuma bir yel girdi Tohdur Beğ
Yanlışmış bildiğim bütün doğrular
Gabullenmek epey zordu Tohdur Beğ

Kilolar başını aldı gidiyor
Aklım yeme diyor, nefsim ye diyor
Dertler çoban olmuş beni güdüyor
Gursaama sohum durdu Tohdur Beğ

Seher vahdı ötmez oldu horuzlar
Gasp edildi bahçemdeki kirazlar
Üst üste gelip de arttı marazlar
Ciğerimi söken çordu Tohdur Beğ

Biraz evhamlıyım biraz da sakar
Yokluk şu belimi ikiye büker
Kuru ekmek için fakir ter döker
Zengin ekmeğne yağ sürdü Tohdur Bey

Dişlerim döküldü köprü taktırdım
Köprüyü yıktılar çivi çaktırdım
Süllüm çıkamıyom eko çektirdim
Bu kalp ne acılar gördü Tohdur Beğ

Dalakta kist varmış kalbim teklemiş
Azrail kapımı gelip yoklamış
Burnum gül yerine eter koklamış
İçimi bir korku sardı Tohdur Beğ

Panik atağıma bulunmaz çözüm
Baston kullanmadan tutmuyor dizim
Oğlana uşağa geçmiyor sözüm
Hayat şu gönlümü gırdı Tohdur Beğ

Çare yok mu tohdur de hele bre
Ayak uyduramaz oldum devire
Dayanmıyor kalbim onaca zavıra
Maskara etti it kurdu Tohdur Beğ

Her gün bir ileğen mantı dökerim
Fırlar tansiyonum düşmez şekerim
Bir bilsen Tohdur Beğ neler çekerim
Aksi herif beni yordu Tohdur Beğ

Uyuşur parmağım titriyor elim
Nurgül’üm gırıldı ganadım golum
Doğruyu konuşup susmayan dilim
Başıma çoraplar ördü Tohdur Beğ

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ


Resim internetten alıntıdır