2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1146
Okunma
Zannettiklerimmiş meğer yitip gidenler.
Yanılmazdım oysa.
Mecburi istikametlerden yürümek zorundalığı var artık.
Elim yanlış avuçların içinde terlerken, sol yanım uyuşuyor sürekli.
Canım sadece deniz çekiyor.
Ve hep aynı yerlerden geçmek istiyorum.
Ama her şey o kadar uzakta kalmış ki..
Hayat koşuyor, Ben peşinden, bakıyorum.
Fena bir hâl bu.
Ne tadım kaldı ne de tuzum..
Cevap Yaz