Zor olanı zorla yaşadım
Kadir kıymet bilmeyenin elinde
Bir kula pul eylendim
Sırat köprüsü dardır geçilmez dendi
Oysa ben
Bir soysuzun elinde
Dar ağacında yağlı urgana sarıldım
Minnet etmediğim zalimin elinde
Ahi ahvali zay eyledim

Kimine nimet kimine zillet
Kimine hikmet kimine zehir zemberek

Kim vurduya gitti bütün umutlar
Bir naçar ağacın dalında

Gülü bülbül eyleyen ahuzarim
Kimsesizler dergahında
Hak tan gelene razı kıldı bu başım

Kimine dergah kimine haram kılındı
Bu Deli derviş hırkası

Kimi haklandi kimi paklandi
Her dilin hükmü verilir her iki cihanda

Sen yeterki dillenen dilin dile gelsin
Sahittir yer gök katında zöhreyi yıldız

Sen sanarsin ki çoban yıldızınin ayı ışığı
Kimine hakikat sırrıdır kimine cehennem yangıni

Bir batıl olanda hasıl olur gorduklerine
Yer gök divanda dara durur sual edilene
Sen şimdi ne beklersin bu alemde
Bilmez misin şahittir yaptıklarına
Yerin altı göğün üstü

Solun sağından medet umsa ne fayda
Gönül gözün dergahsiz olduktan sonra
Devsir o şer bakan bir cif ala gözü
Ezelin ebedin senden ah çeker

Bir hal bilmezin derdi yüzünden
Gidene kalana can kurban etti bu ömür
Sıra sanada gelecek ey vafasiz kudret
Kudret narinin badesindeki zillet
Sen az soluklan virane hanem
Günün sonunda
Gün ağarırken tan yeli
Estirir altı rüzgarını
Ne bağ kalır ne bostan
Sen sanarsin haznendekiler çoğalır
Bir gün parlayan günün ışığında
Sönü verir Ocak zadenin ışığı
Ayaklar altında al aşağı olur arın namusun

Tellalin dili lal gözü görmez
Sen heybendeki günahlar çıkara dur
Ey haramzade
Günde mum ışığı taksan ne fayda
Dirheminle topladigin bohcan
Bir lokmaya bölüşür başındaki arzail

Kime kaç dirhem düşer bilinmez

Payıma sen kaldın

Bide secdendeki yalancı gölgen

Şimdi arsizligina zemheri kışın ayazı değdi

Sen gül oyna

Şafak tan yelinde parıldar

Zamansız estirfigin fırtına

Zamana meydan okur bendeki kanadı kırık ahuzar

Sirada sukutun şükrü var

Senden evvel senden ileri

Sırada başroldeki figüran

Golgendeki karanlığa nöbet tutar

Karanlıkların adamı kara çarşafa kafa tutar
Kan kırmızısı kansızlığın
Bir yudum sarapin efkarinda

Yok olup un ufak olmaya mahkum bedenin
Ruhuna teslim olamayan surettini

Ardında bıraktıkları canını almaya gelir

Bir nefeslik canın uğruna
Binbir acıya mahkum bırakır nefsin

Sefil olan bu ömür
Sefaletinde bogacaktir
Bir imansizin elinde
Ecel iki yakana yapışıp
El değmeden soluksuz bırakacak
KAHRİ BELAN.. son nefesinde