Sen aklımı alan
Benden gidişin, ele merhaban
Kaç hüznü nehre çevirir
Kaç günahı sıratta tüketir

Sensin hayatın anlamı
Sensin ulu orta yandığım
Saçlarımı okşayan rüzgârım sensin

Bir yalancıymışım gibi bakma
Susturma aşk a ayan bakışlarını

Sensin yönüm yörüngem
Attığım adım aldığım nefesim

Sensin
O bir çift yol göstericiyi
Yüreğimin orta yerine koyan

Neşem, sevincim
Halayım Barım
Düğünüm bayramım sen

Sensin şiiri şah eden
Şaireliğimi toz duman götüren

Günlere inat indirmeden gözkapaklarımı
Kırpmadan kirpiklerimi
Bilmelisin zihnimi senle beslediğimi

Bilmelisin
Ömrün her bir saniyesinde
Kahpeliklerden korunmak adına
Sırtımı yasladığım dağım
Gelincikler topladığım
Engin vadilerim sensin

Sensin
Baş koyduğum karanfil kokulu yaylam

Velhasıl, içimdeki tek çabam sen
Verme beni bana bir tanem
Dayanamam ölürüm sonra ben…