2
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
502
Okunma
Karanlıklar çöktü
aydınlık ruhlara ve fani bedenlere
koyu zifiri karanlıklar
hiç ümit kalmadı sanki umut diye sarılacak
oysa ne ümitlerle gelmiştik dünyaya
nede çok beklentilerimiz vardı
umarsızca yaşarken hayatı
zamanla süslendi hayat dertlerle kederle
ağır ağır ördü kaderimiz ağlarını
bilemedik vefasızları riyakarları
hissettirmedilerki saf kalpler anlayamadiki
acı pusudaydı
nefret kapıda
göremediklerimiz yada görmek istemediklerimiz aramızda
kocaman bir hiçti belkide hayat
karanlıklar içinde
beklenen şafak vakti şimdi
aydınlatması için ruhları ve hatta görmeyen bedeni
şimdi karanlığın ve ışığın dansında
bekleyebilmeli şansına düşeni
ve razı olmak alnına yazılan kadere
5.0
100% (5)
Cevap Yaz