Ne çok isterdik çocukluğumuzda çabuk büyümeyi
Büyük, çok büyük hayaller kurardık kendimizce
Kimimiz doktor, kimimiz öğretmen, kimimizde pilot olurduk
Belki çocukça bir düşünceydi amma
Ustura sürerdik yanaklarımıza, sakalımız çıksın diye.
Saçlarımızı ıslatır, yan tarardık perçemi
Delikanlı desinler diye
Sonra, bir sigara tüttürürdük, duman duman
Adam olmuş desinler diye
İlkokulda öğrendik, büyüklerimizi saymayı, küçüklerimizi sevmeyi
Küçüktük "ama" kocaman yüreklerimiz vardı
Küçücük yüreklerimizde kocaman sevdalarımız vardı
Hani Platonik aşk’mı ne? İşte ondan.
O benim, diğeri senin diye paylaştığımız, sevgililerimiz vardı.
Birde çok güzel oyunlarımız vardı oynadığımız
Kör ebe, çelik çomak, yağ satarım ben, bal satarım diye
Geceleri oynardık saklambacı
Kuytu ve karanlık yerlere saklanırdık
Ebe bulamasın diye
Korku hissetmezdi yüreklerimiz
Kaygılanmazdı büyüklerimiz
Dedelerimizden dinlerdik hikayeleri
Ninelerimizden dinlerdik gece masallarını
Gözlerimiz kapanırdı, masalların sihrinden
Meğer, hayatmış masal olan
Hızlıca geçen yıllara yenik düştük
Birde baktık ki, ak düşmüş saçlarımıza
Bükülmüş bellerimiz, dökülmüş dişlerimiz
Yürüyemez olmuş, yorgun ve dermansız dizlerimiz.

Sami Aslan 12 Haziran 2021