KIZILTEPE....

Kızıltepe,
şafak söktüğünde oradayım.
Yağmur kokusunu sürdüğünde sana.
Çocukluğum.....
Çamura bulanmış hayallerim yalın ayak bastığım bedeninden yükselirken maviye doğru,
şarkılar söylerdim.
Sanırım, zaman aşık olmanın bir dem gerisindeydi.
Gül vardı,diken yoktu.
Sevmek vardı, aşk yoktu.
Bakışlar bedenleri teğet geçen çocukluktu.
Oysa zaman, hesabını yapmadığımız yarınlara uzanan kılıç kadar keskindi.
Şimdi ben bir şiir yazıyorum.
Aşık oldum.
Çocukluğum anılarımda saklanacak iyi ve kötünün birleşimi.
Velhasıl...
Aşk tenime yapıştı.
..ve her yer bahar.
Kokuna bulanmış dudaklarım,
Aşk denen lanet şeyin tadına baktı.
Sanırım...
Özgürlüğüm bir kadının kollarında son bulacak.
Usulca elveda diyeceğim yalnızlığıma.
Her sabah göz göze geldiğim kadına,
Seni seviyorum diyeceğim.
..ve Kızıltepeden her gün bir papatya eksilecek.
Sevdiğim kadının saçlarına....

03.07.2021
Gürkan Baykal