Dönmek isterdim saflığa
Tertemiz kalpli çocukluk günlerine
Köşedeki manavdan iki portakal alıp
kuytu bir köşede kabuklarını kurutmak;
Ve çocukluğumuzun kanıtıydı
Buğulara çizdiğimiz oyunlar
Şekiller farklıydı ama
Umutlar hep aynıydı
Hayatlar farklı farklıydı ama
Hayat hep aynıydı
Başlangıcı ve sonu olan
Sevimsiz görünüyordu
Isınan havayla eriyen
Cama çizmiş olduğumuz oyunlar
Umutları da eritiyordu kendince
Doğan güneş ve ısınan hava
Boşa çıkarıyordu hayalleri
Eritip geçiveriyordu öylece
Çocukça olsa bile hayal etmek güzeldi
Güzeldi umudu çizmek buğulara
Ve bir şeylere iz bırakmak güzeldi
Kendimizce yaşayıp gittiğimiz hayatta
Nerede veya kiminle olursa olsun
Huzurumuz var oldukça güzeldi hayat
Yaşanan olumsuzluklara karşı;
Dönmek isterim çocukluk günlerine
Kar beyazı kalbim ile sokak köşelerine.
07-02-2008