Başım yastığa düşer gözlerim gülüşüne,
Ne olursun bir gece beni de al düşüne!
Müsaade eder miyim kalbimden gidişine,
Ya yak cehenneminde göğe savrulsun külüm!
Ya dik gönül bahçene tomurcuk açsın gülüm!

Dere tepe demeden yüreğimde yol alan,
Gönül hırsızı mısın kalbimi benden çalan?
Sevda arsızı mısın her arıdan bal alan?
Ya yak cehenneminde göğe savrulsun külüm!
Ya dik gönül bahçene tomurcuk açsın gülüm!

Bırak batsın dikenin dalında gül olayım,
Gül teninde ter olup öyle kala kalayım,
Duygu sağanağında gözlerine dolayım.
Ya yak cehenneminde göğe savrulsun külüm!
Ya dik gönül bahçene tomurcuk açsın gülüm!

Kanayan yüreğimin acısı çok derinden,
Bu kadar cefa niye kalbimi sök yerinden,
Kim nereye kaçacak yazılan kaderinden?
Ya yak cehenneminde göğe savrulsun külüm!
Ya dik gönül bahçene tomurcuk açsın gülüm!

Bülbül inleyedursun sefası ele gülün,
Boş yere ah ediyor kokusu yele gülün,
Bülbüle çok çektirdi her şeyi hile gülün,
Ya yak cehenneminde göğe savrulsun külüm!
Ya dik gönül bahçene tomurcuk açsın gülüm!

Hissetmeyen kalbinin mührünü kıracağım!
Gurur kibir ne varsa hepsini vuracağım,
Elbet gönül tahtına bir gün oturacağım.
Ya yak cehenneminde göğe savrulsun külüm!
Ya dik gönül bahçene tomurcuk açsın gülüm!

Ümit Zeki SOYUDURU