1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
286
Okunma
Hukuk fakültesinde kendi hayatına son veren bir öğrenci için yazmıştım
Asırlık bir hüzün var içimde
Seni işlemişler ince bir tabloya
Senin gibi
ince ve sessizce
Gizemli bir dünya
Şimdi ise zaman çok geç ve acı
Eski gülüşün dökülüyor gözlerime
Şimdi bütün kitaplar kara
Bütün ipler sahte ve kan
Bütün ipler kitaplara asılı
Eski bir mektepli gibi
Eski gülüşün dökülüyor gözlerime
Meşe ağacı esintisiyle doğduğun yerin karşısına
Iskalıyor yüreğimi rüzgar
Küseceğim ama dünyaya
Eski gülüşün dökülüyor gözlerime
Bilmiyorum seni soyutlamayı
Vernikler miş bir dar ağacı gibi
Parlıyorsun kaldırımlarda
Ölen çocuk kayıp olan çocuktu
Kim bilir belki de
Kitaplar arasında
5.0
100% (2)
Cevap Yaz