En fazla yüz yılda
Herkesin gözünü
Doyuruyor toprak;
Sen kimden akıl aldın
Nedir bu hırs
İntikâm duygusu?!

Kimedir düşmanlığın,
Dünyanın gelmişine
Geçmişine şöyle bir bak
Doymak bilmeyen
Tek sen mi kaldın;
Al istiyorsan
Hepsi senin olsun;
İster kazık ister çivi çak!

Fakat şunu unutma
Yukarıda en tepede
Her şeyi gören göz var,
Sicilini o tutturuyor,
Gözünü hırs bürüyene
Görmeyi unutturuyor!

-II-

"İnsanlar plân yapar
Tanrı buna gülermiş"
Diyor bir özdeyiş,
Kızılderili büyük reis
Boşuna dememiş
"Sular yükselince
balıklar karıncaları
çekilince, karıncalar
balıkları yermiş!"

Devran böyle gelmiş
Böyle geçmiş
Çok yaşayan yüz yıl
Yaşayıp göçmüş!...

Ölüm sonun değil
Yeni bir doğum anla,
Her şey değişir
Dönüşür zamanla
Mal mülk parayla
Yaşamak sırayla
Doymasa da insan
Köşk ile sarayla?!

Dünya bil ki bir sınav
İyiye güzele gelişim
Değişim dönüşüm yeri
Ne zevki sefası biter
Ne derdi tasası
Değişmeyen tek şey
Değişimin kendisi
Doğanın kendi yasası..

Yeme fani dünyada
Tüyü bitmedik
Öksüz yetim hakkını
Öyle gün gelir ki
Vurdu mu felek
Oynatırsın aklını!

Onun için önce insan
Sabır şefkât sevgi ile
Aldığı her nefes için
Şükürü de bilecek
Önce yaşam deyip
Yanız madde değil
Manâ özüne gelecek;
Görecek ki o zaman
Sırlarıyla tüm âlem
Aşk ile gönülden
Gözlerine serilecek!

Kainat içinde birlik
Birlik içinde dirlik
Her şey canlıdır
Milyonlarca türü
"Yaratılanı severiz
Yaradandan ötürü!"

Şaban AKTAŞ
24.06.2021 - 15.35

Görsel: Şaban AKTAŞ