Heyecandan gözlerim, bil ki uyku tutmuyor
Seni gelecek diye, yollarına gül serdim
Öyle uzadı ki gün, güneş bile batmıyor
İnan gördüğüm anda, bitecek benim derdim
Seni gelecek diye, yollarına gül serdim

Bakışların yetiyor, gerek mi var kurşuna
Değerin ölçüsü yok, baş vurma hiç arşına
Tesadüf gibi yapıp, tekrar çıktım karşına
Tek beni sevsin diye, kaç kere ümit verdim
Seni gelecek diye, yollarına gül serdim

Penceremin dibin de, bakarken yollarına
Benzettim yar sevdanı, sarmaşık dallarına
Özlemler çiçek açtı, hasretim kollarına
Göremezsem diyerek, inan kendimi yerdim
Seni gelecek diye, yollarına gül serdim

Kokunu bıraktı hep, senden doğru esen yel
Geleceğim diyorsun, çıkmasın artık engel
Umudumu kırmadan, sen bu akşam çıkıp gel
Dudak rengin al diye, gülü nasıl severdim
Seni gelecek diye, yollarına gül serdim

Şebnem düşerken hani, her sabah her seherde
Seven yürekler için, huzur dermandır derde
Nasıl da hoş olurum, ismin geçtiği yerde
Biri seni anlatsa, ona dua ederdim
Seni gelecek diye, yollarına gül serdim

Sevdanın kardeşidir, hazan, hüzün ve çile
Usandım artık canan, göz yaşım sile sile
Bakışların yetiyor, sözün duymasam bile
Ruhumu aşk sarınca, ben de murada erdim
Seni gelecek diye, yollarına gül serdim

Adına şiir yazıp, günler boyu övdüğü
Bir sat göremese, dizlerini dövdüğü
Kimselere benzemez, Lüzumsuz’un sevdiği
Oysa senin gözün de, ben Dünya’ya değerdim
Seni gelecek diye, yollarına gül serdim

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ