1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
530
Okunma
İNSANLIK ÇOKTAN GÖÇ ETMİŞ.
Nerede yıkık dökük terk edilmiş, bir ev görsem,
Orada yaşanılan hayatlar gelir aklıma.
Acılar ,
Dinmeyen göz yaşları gelir aklıma.
Kimler ağladı?
Kimleri uyku tutmadı sabahlara dek.
Çocuk sesleri yankılandı mı ? ,
Yalnız,
Kimsesiz kaldırımlarda..
Kaç çocuk açlıktan,
Gözünde yaşlarla iç çekerek uyudu.
Kaç anne çaresizce
Göz yaşlarını akıttı yüreğine.
Kaç kez babaların boynu büküldü yokluktan.
Beş parasız .
Çocuklarının uyumasını bekledi
Issız sokaklarda dolaşarak.
Çaresizliği fark eden oldu mu?
İnsanlık çoktan göç etmiş buralarda
Hangi mezarda yatıyor?
Bilinmez.
Selma Meriç.
5.0
100% (1)